Druga strona

Nigdy nie byłam na żadnym konwencie czy zlocie fanów fantastyki. Zawsze obawiałam się, że są tam tylko oszołomy przebrani za Chewbacce czy kosmitów ze Star Treka (sorry, nie są to moje koniki) i że najnormalniej w świecie nie odnajdę się tam. Aż takim zapaleńcem nie jestem, za księżniczkę Leię przebierać się też nie zamierzam. O ile Star Wars i Star Trek są silnie związane z każdym konwentem fantasy, to pozytywnie się zaskoczyłam czytając co niektóre punkty z programu tegorocznego Polconu. Może to jednak dla mnie?

No bo tak, filmy z efektami lubię, książki fantasy też czytam, Grę o Tron czytam, oglądam i się wściekam, gdy wszyscy po drodze umierają a i w gry planszowe pogrywam. To może jednak coś na tym konwencie by się dla mnie znalazło? 

Program Polconu jest na prawdę rozbudowany i zróżnicowany, bo są i spotkania z autorami i innymi gośćmi literackimi, prelekcje, panele dyskusyjne (organizatorzy zaznaczają, że od blisko trzydziestu lat literatura fantastyczna jest najważniejszą częścią Polconu), są też bloki dla graczy planszówek i gier elektronicznych. Są komiksy i blok japoński. Sporo  czasu i przestrzeni poświecono również na spotkania popularnonaukowe. Są też oczywiście konkursy, warsztaty, gadżety...

Brzmi to naprawdę ciekawie i patrząc na program mam spore oczekiwania. Przedsięwzięcie wygląda potężnie i obiecująco, bilet wstępu (tzw. akredytację) można zakupić z wyprzedzeniem lub u drzwi wybierając odpowiedni wariant: całość lub poszczególne dni. Można również obniżyć te koszty stając się Gżdacze, czyli wolontariuszem i dobrym duchem Polconu.

Mnie to szczerze zaciekawiło i zmieniło moje postrzeganie na tego typu spotkania, zjazdy, konwenty. W prawdzie nie wiem czy uda mi się dotrzeć do Warszawy w tym roku, ale z całą pewnością będę szukać informacji o kolejnych takich imprezach w eterze. A jeżeli chcecie poczytać więcej, zapoznać się dokładnie z programem i atrakcjami, to proszę tu: Polcon 2013.